De knipselkrant is terug

"Dit is Jan. Jan doet de knipselkrant. Dat kun je wel zien aan zijn haar." Zo werd een kennis van me ooit eens - lang, lang geleden - voorgesteld aan een nieuwe collega met een tamelijk onregelmatige coiffure.

Voor mensen van onder de 40: in de tijd dat organisaties nog een afdeling Documentatie hadden, zat daar iemand iedere dag met een grote schaar interessante stukjes uit kranten en tijdschriften te knippen, op A4'tjes te lijmen en te kopiëren voor wie het maar wilde lezen.

Net als blogs, mailings en TED Talks nu kwamen die op je mentale actielijst van dingen die je eigenlijk wel had willen lezen of zien, ooit. What's new?

CONTENT CURATION

De knipselkrant is nu weer helemaal terug, we noemen het fenomeen alleen anders: content curation. Het idee is nog steeds hetzelfde: iemand die daar kennelijk de tijd voor heeft ploegt de dagelijkse berichtenbrij op zoek naar interessante dingen.

Anders is wel dat een knipselkrant online veel makkelijker te maken is. Met Evernote of Scoop It kan je interessante webpagina's makkelijk bewaren. Evernote is bedoeld voor persoonlijk gebruik, Scoop It is bedoeld om je knipsels aan de wereld te laten zien. Je krijgt dus geen lijm meer aan je vingers en je hoeft geen fotokopieën aan elkaar te nieten en met de interne post te versturen. Die is er trouwens ook niet meer.

Nieuw is ook dat je er je eigen commentaar makkelijk bij kunt zetten.

MET REDACTEUR

Nog nieuwer is dat er  nu "knipselkranten" zijn die knap geredigeerd worden door mensen die kunnen schrijven. Ik vind Next Draft een mooi voorbeeld: van ene Dave Pell - hij blogt ergens dat zijn dochter van vijf zijn laptop heeft verstopt, omdat het apparaat de concurrentiestrijd om de aandacht van papa met gemak wint - die "the day's most fascinating news" dagelijks in een email-nieuwsbrief zet.

Het is een boeiende en hilarische niewsbrief, niet alleen omdat Pell boeiende berichten vindt, maar ook omdat hij ze op een hilarische manier aan elkaar kletst. Schrijft.

Het belang daarvan hebben ze bij Quartz ook begrepen. Quartz is een soort Economist, maar dan in de vorm van een nieuwsbrief voor je smartphone. Op een website ziet hij er armoedig uit.

Je kunt Quartz zien als een dagblad, dat voor Europese lezers om 6 uur des ochtends in de mailbox ligt. In de mailing worden eigen artkelen aangekondigd en artikelen uit andere bronnen (dat maakt het een knipselkrant).

Er wordt heel veel aandacht besteed aan de redactie van de nieuwsbrief, zodat je verleid wordt om de berichten die aangekondigd worden ook echt te gaan lezen of in ieder geval weet wat je overslaat.

AUTOMATISEREN LUKT NIET ERG

Wat ik hier zo leuk aan vind is dat content curation en digitale knipselkranten als Next Draft en Quartz (zie trouwens ook de zaterdageditie van de Correspondent, waarin interessant leesvoer uit andere media wordt gesignaleerd. Inclusief het aantal woorden!) bewijzen dat er teveel interessante berichten zijn in de wereld om menselijkerwijs te kunnen volgen (oud nieuws).

Kennelijk heb je toch mensen nodig die het belangrijkste voor je bij elkaar zoeken. Herkenbare mensen, die er net zo over denken als jij, en het kaf, waar 99,99% van het Internet uit bestaat, speciaal voor jou scheiden van het koren. Het idee dat je dat kan automatiseren is kennelijk aan het verliezen.

Mooi zo. Ik heb iemand eens horen zeggen dat hij nergens meer een abonnement op had, want hij had Zite en dat hield wel voor hem bij wat belangrijk was. Ik ben er nu nòg verontwaardigd over.